Hiëronymus omschrijft het zo: dat wat tevoren gevallen was door te sterven, staat uiteindelijk weer op. Daarom is de opstanding niet eigen aan de godheid en de ziel van Christus, maar alleen aan Zijn lichaam, dat door de dood gevallen was en daarna is herrezen. De opstanding van Christus raakt ook Zijn ziel, maar dan uitsluitend in die zin, dat de ziel door de opstanding weer in het lichaam is geplaatst.
Het is de eerste trap van Zijn verhoging, waardoor Hij naar Zijn menselijke natuur door de kracht van God alle zwakheid, en dus ook de sterfelijkheid, heeft afgelegd. Hierbij is Zijn ziel weer in Zijn lichaam teruggekeerd, en is Hij weer levend geworden, en op de derde dag heerlijk als een Overwinnaar van dood en hel uit het graf gekomen. En dat om allen die in Hem geloven levend te maken, en op de jongste dag de doden op te wekken, als een koning van de gemeente, om alle uitverkorenen de blijde overwinning te geven en het eeuwige leven, en de goddelozen te verwerpen in de eeuwige pijn.
Niet door een verkregen??? kracht, of krachtens een geschapen natuur, maar door de eigen kracht van Zijn godheid. Johannes 10:1818 Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen; dit gebod heb Ik van mijn Vader ontvangen.: "Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen". Daarom wordt Zijn ware godheid uit Zijn opstanding in Romeinen 1:44 naar de geest der heiligheid door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here. bewezen met deze woorden: "door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht". Omdat de werken van de Drie-eenheid naar buiten toe echter ondeelbaar zijn, wordt deze opwekking als daad zowel aan Christus als aan de Vader en de Heilige Geest toegeschreven. Efeziërs 1:2020 die Hij heeft gewrocht in Christus, door Hem uit de doden op te wekken en Hem te zetten aan zijn rechterhand in de hemelse gewesten.: "die Hij heeft gewrocht in Christus, door Hem uit de doden op te wekken". Zo ook in Kolossenzen 2:1212 daar gij met Hem begraven zijt in de doop. In Hem zijt gij ook mede opgewekt door het geloof aan de werking Gods, die Hem uit de doden heeft opgewekt. en in Romeinen 8:1111 En indien de Geest van Hem, die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in u woont, dan zal Hij, die Christus Jezus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door zijn Geest, die in u woont.: "Indien de Geest van Hem, die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in u woont, dan zal Hij, die Christus Jezus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door zijn Geest, die in u woont." Want de macht, waardoor Christus opgewekt is, is de drie Personen wezenlijk gemeenschappelijk.
Christus heeft Zelf naar Zijn goddelijke natuur Zijn opstanding teweeggebracht,1) en geleden uit zwakheid van het vlees, en Hij leeft uit de macht van God. Maar Hij is in eigenlijke zin opgestaan naar Zijn menselijke natuur, die Zijn opwekkende godheid gehoorzaamd heeft en zich bewoog naar de wil en de macht van Zijn godheid. Hieruit is dit gemeen effect?? ontstaan of het volbrachte werk der beide naturen, namelijk de verslinding van de dood tot overwinning.2) En de opstanding wordt aan de gehele Christus toegeschreven, maar in dadelijke zin naar de Geest der heiligmaking en in lijdelijke zin naar het vlees.
Uit de bijvoegsels of getuigenissen die voorgaan, meegaan en navolgen.
Dat zijn enerzijds voorzeggingen, anderzijds figuren of voorbeelden, waardoor Christus' opstanding van tevoren is betekend. De voorzeggingen zijn duidelijke uitspraken over de toekomstige opstanding van Christus, zoals deze:
Deze voorzeggingen zijn door de uitkomst zelf bevestigd.
Dat ons geloof daardoor versterkt wordt. Want de vastheid van ons geloof, zo zegt AugustinusAurelius Augustinus (354-430) geldt als de meest invloedrijke kerkvader van het Westen. Aanvankelijk sloot hij zich aan bij de manicheeën, later bij het neoplatonisme, maar op het gebed van zijn moeder en door de prediking van bisschop Ambrosius werd hij in 386 bekeerd tot het christelijk geloof. Bekend is vooral zijn 'Belijdenissen', waarin hij zijn eigen bekering beschrijft. Ook schreef hij belangrijke werken tegen ketterijen als het donatisme en het pelagianisme., is daarin gelegen, dat alle dingen die aangaande Christus voorzegd zijn, Jezus, de zoon van Maria, gebeurd zijn. Hij is de waarachtige Messias, en de Zaligmaker van de wereld.
De tijd.
Op de tijd die de aartsvader Jakob voorzegd heeft dat Hij komen zou, toen het gemenebest van Mozes nog stond maar al begon te vervallen. Genesis 49:1010 De scepter zal van Juda niet wijken, noch de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en hem zullen de volken gehoorzaam zijn.: "De scepter zal van Juda niet wijken, noch de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo komt". Daniël heeft het jaar van het lijden van Christus zelfs uitgedrukt, waaruit de zekerheid van Gods beloften kan opmerken. Hierdoor wordt ons geloof aan de beloften die nog niet vervuld zijn versterkt, en de dwaling van de joden, dat de Messias nog niet gekomen is, weerlegd.
In welke tijd van het jaar is Hij opgestaan?
In de lente, omdat de tijd zelf ons zou indachtig maken de kracht van de dood en van de opstanding van de Heere, zoals Lactantius dat zeer aardig heeft uitgedrukt met deze verzen:
Zie, de lieflijkheid van de wereld die nu bloeit,
betuig, dat alle dingen verzoend zijn met de Heere.
Want het woud is vol bladeren,
het kruid groeit vol bloemen,
nu Christus uit de hel is opgestaan,
met grote eer.
Op welke dag van het jaar?
Op dezelfde dag als de tijdrekenaars betuigen dat Mozes met het volk Israël midden door het Roo-meer is gegaan, en vrij en frank aan de oever gekomen, als uit het graf in het leven, zijnde Farao met de zijnen door de golven verdronken.7) Zo is de Heere met Zijn volk, dat is: Zijn gemeente, hebbende Zijn vijanden verdelgd, vanuit de dood in het leven gegaan, door Zijn heerlijke opstanding.
Op de hoeveelste dag van Zijn dood af?
Op de derde dag naar de figuur, want zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van de walvis was, zo zal de Zoon des Mensen drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde zijn.8) En naar de voorzegging van Hosea 6:22 Hij zal ons na twee dagen doen herleven, ten derden dage zal Hij ons oprichten, en wij zullen leven voor zijn aangezicht.: "Hij zal ons levend maken", te weten: de Messias, "na twee dagen, Hij zal ons op de derde dag doen verrijzen", wel te verstaan in Zijn Persoon, "en wij zullen voor Zijn aangezicht leven". Want de opstanding van Christus, die op de derde dag heeft plaatsgevonden, is een pand van onze opstanding. Maar hier moet men gedenken de rekening van AugustinusAurelius Augustinus (354-430) geldt als de meest invloedrijke kerkvader van het Westen. Aanvankelijk sloot hij zich aan bij de manicheeën, later bij het neoplatonisme, maar op het gebed van zijn moeder en door de prediking van bisschop Ambrosius werd hij in 386 bekeerd tot het christelijk geloof. Bekend is vooral zijn 'Belijdenissen', waarin hij zijn eigen bekering beschrijft. Ook schreef hij belangrijke werken tegen ketterijen als het donatisme en het pelagianisme., waarvan wij gesproken hebben in het hoofdstuk over de begrafenis.
Waarom heeft Hij het uitgesteld tot op de derde dag?
Opdat het zeker zou zijn dat Hij waarlijk gestorven is. Hij heeft het evenwel niet uitgesteld tot over de drie dagen, omdat het geloof van de discipelen niet in gevaar zou komen en zou struikelen. Ook heeft Hij het niet uitgesteld tot aan de jongste dag, om onze hoop. 1 Petrus 1:33 Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons naar zijn grote barmhartigheid door de opstanding van Jezus Christus uit de doden heeft doen wedergeboren worden tot een levende hoop.: "Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons naar zijn grote barmhartigheid door de opstanding van Jezus Christus uit de doden heeft doen wedergeboren worden tot een levende hoop." Bovendien, opdat Hij de eerste zou zijn van degenen die zouden opstaan.9)
Op welke dag van de week?
Als de Sabbatdag voorbij was, toen de eerste dag van de navolgende week begon, dat is: op de zondag.10) Opdat, op welke dag God de hemel en de aarde gemaakt had, op dezelfde dag de aarde met genade en de hemel met blijdschap over de opstanding van de Heere vervuld zou worden, daarom wordt deze dag ook genoemd: de dag des Heeren.11)
Op welk uur van de dag?
Met het opgaan van de zon,12) om daarmee te kennen te geven dat Hij de waarachtige Zon is, die degenen verlicht die in duisternis zitten, en in de schaduw van de dood, om hun voeten te richten en te sturen op de weg van de vrede.13)
De tekenen, getuigenissen en verschijningen van Christus na Zijn opstanding.
Wat zijn de tekens of waarschijnlijke bewijzen, die betuigen dat Jezus werkelijk uit de dood is opgestaan?
Wat betekende dit afleggen van de kleren in het graf?
Dat de Heere geen grafversierselen van doen had, maar dat Hij de onsterfelijkheid had aangedaan, en dat ons in Christus weer verkregen is de eerste onnozelheid die wij in Adam verloren hadden, en dat de oorzaak van de schaamte weggenomen zijnde, die op de jongste dag zijn opgestaan tot het eeuwige leven versierd zullen worden, in plaats van klederen, met de hemelse heerlijkheid.
…
…
…
Opdat niet zozeer de volgorde en het getal van de verschijningen, dat ook wel groter geweest kan zijn, maar de waarheid van de opstanding gezien zou worden. Daarin immers is de hoop van onze zaligheid gelegen. Bovendien bewijst deze verscheidenheid dat het de apostelen er niet om ging om de geschiedenis tot in de puntjes te beschrijven, maar om te bewijzen dat de Heere waarlijk is opgestaan.
Geheel verheerlijkt, en dat:
Alleen voor de uitverkorenen, want de goddelozen zullen niet opstaan vanwege de opstanding van Christus, maar door Gods rechtvaardig oordeel tot de eewuige verdoemenis, en krachtens het verbond, dat bij het gebod aan Adam gegeven vervoegd is, in Genesis 2:1717 maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten, want ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven.: "Ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven", wat betrekking heeft op zowel de eerste als de tweede dood.