De overeenkomst en het onderscheid tussen wet en evangelie
1. Zijn wet en evangelie leerstukken die met elkaar in strijd zijn?
Nee, de wet en het evangelie zijn slechts van elkaar te onderscheiden, in die zin, dat ze in sommige opzichten met elkaar overeenkomen en in andere weer kenmerkend verschillen.
2. In welke opzichten komen ze overeen?
Wat betreft de werkende oorzaak: één en dezelfde God is de Auteur van zowel de wet als het evangelie.
Ten opzichte van het belangrijkste doel: God eist in de wet en in het evangelie ten diepste hetzelfde, namelijk een volmaakte en geestelijke rechtvaardigheid die tot het eeuwige leven leidt. Want zonder volkomen gerechtigheid, zonder volmaakte gehoorzaamheid aan de wet van God, ontvangt niemand het leven. Het evangelie brengt de gelovigen in Christus de dingen aan, die de wet eist, namelijk: de voldoening voor de schuld en de straf, en de volkomen gehoorzaamheid. Op deze wijze wordt de wet door het evangelie bevestigd en niet teniet gedaan.1)
Er is tussen wet en evangelie ook verschil in volgorde of orde van openbaring: want de wet gaat voor, het evangelie volgt vanwege haar natuur, verkondiging en bediening. Ze verschillen ook in de bedienaars, want Mozes was bedienaar van de wet, Christus bedienaar van het evangelie.
Ook verschillen ze in de wijze om te komen tot het doel dat de wet en het evangelie gemeenschappelijk hebben, oftewel in de wijze om de rechtvaardigheid te verkrijgen. Want de leer van de wet is het doen van werken; de wet predikt doen en laten, en rekent degene die de wet doet, het loon toe. Maar het evangelie is een wet van het geloof, omdat het degene die niet werkt, maar gelooft in Hem die de godloze rechtvaardigt, het geloof tot rechtvaardigheid toerekent.2) Bovendien eist de wet van de mens een persoonlijke gerechtigheid en een volkomen gehoorzaamheid aan al de geboden van God. Deze gehoorzaamheid moet de mens in eigen persoon volbrengen.3) Dus indien u het leven wilt verwerven, onderhoud de geboden. En wie deze gehoorzaamheid niet betracht, die dreigt de wet met de eeuwige verdoemenis. Maar door eigen schuld is het voor de mens onmogelijk aan die eis te voldoen. Daarom draagt het evangelie ons een andere gehoorzaamheid op: namelijk de gehoorzaamheid van Christus. We moeten die door het geloof aannemen, opdat we, wanneer we het evangelie geloven, door toerekening in bezit krijgen wat de wet van ons eist. “Zo zullen ook door de gehoorzaamheid van één zeer velen rechtvaardigen worden” (Romeinen 5:1919 Want, gelijk door de ongehoorzaamheid van één mens zeer velen zondaren geworden zijn, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van één zeer velen rechtvaardigen worden.). “Want Christus is het einde der wet, tot gerechtigheid voor een ieder die gelooft” (Romeinen 10:44 Want Christus is het einde der wet, tot gerechtigheid voor een ieder, die gelooft.).
Samengevat: de wet eist de betaling van onze schuld, het evangelie verkondigt ons de kwijtschelding ervan.
Wet en evangelie verschillen ook in de onderscheiden vorm van hun beloften.
De beloften van de wet over het verkrijgen van het eeuwige leven en van tijdelijke goederen zijn conditioneel of voorwaardelijk, dat wil zeggen: ze vorderen en eisen de voorwaarde van een volkomen vervulling, in de trant van: ‘Als u deze dingen doet, zult u daardoor leven’. Het eerste is hier oorzaak van het tweede. Want in de wet wordt onze gehoorzaamheid als een oorzaak van de gerechtigheid geëist, maar de beloften van het evangelie komen voort uit genade. Ze worden ons niet gegeven met het oog op het volbrengen van de wet, maar uit genade om Christus’ wil. Als er dus ‘zo u gelooft’ gezegd wordt, wijst dit niet op een oorzaak, maar op een gevolg; er wordt dan niet een verdienste bedoeld, maar de wijze waarop en het instrument waarzonder de toe-eigening van de weldaden van Christus niet kan plaatshebben. Daarom wordt het evangelie in het bijzonder van de wet onderscheiden door de woorden ‘uit genade’. Want er staat in Romeinen 3:2424 en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus.: “En [allen] worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus.” Deze genade wordt in het evangelie in veel gelijkenissen getekend.
De wet en het evangelie verschillen in werken, eigenschappen, kracht en ambt.
Ten tweede wijst de wet de kwaal aan; ze beschuldigt, verbittert, ontdekt de zonden, maar neemt ze niet weg.4) Maar het evangelie bedekt de zonden en geneest de ziekte door de verkondiging van de vergeving van de zonden, die uit genade door Christus alleen geschiedt. Daarom wordt niemand ooit door de wet gerechtvaardigd. Alleen door het geloof in het evangelie worden wij allen gerechtvaardigd.
Ten derde: In de wet wordt de gramschap van God verkondigd over alle mensen, in het evangelie de rechtvaardigheid van God, uit het geloof tot geloof, zonder de wet.5)
4. Waarom is het nodig en nuttig het onderscheid tussen de wet en het evangelie te kennen?
Omdat de naam zelf in voldoende mate te kennen geeft dat de wet een ander soort leerstuk is dan het evangelie.
Omdat de onwetendheid over het onderscheid tussen wet en evangelie een bron van de dwalingen is, die het licht van de leer van Christus en de rechtvaardigheid van het geloof verduisteren, en ook een onrustige consciëntie of geweten. Daarentegen worden door het onderscheid of het verschil van beiden het ambt en de weldaden van Christus beter verstaan.
De kerk wordt daardoor gekenmerkt en van sekten onderscheiden.
Het ware geloof en het zuivere geweten worden bewaard te midden van grote gewetensangsten.8)
5. Welke dingen zijn hiermee strijdig?
De dwaling van:
De roomsen, die de wet en het evangelie niet van elkaar onderscheiden, maar het evangelie in een wet veranderen door het een meer volmaakte wet te noemen. Ze zeggen dat de oude wet een ‘wet van vrees’ is en de nieuwe wet een ‘wet van liefde’. Christus heeft volgens hen de genade verdiend, om haar op zo’n manier aan ons te schenken, dat wij daardoor de geboden vervullen en daarmee de gerechtigheid en het eeuwige leven verkrijgen.
De dwaling van Pelagius en de theologen die geleerd hebben dat de aartsvaders gerechtvaardigd en behouden worden door de onderhouding van de wet der natuur, de joden door de wet van Mozes en de christenen door de nieuwe en evangelische wet.
Romeinen 3:21 – “Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet en de profeten getuigen”.Romeinen 4:5 – “Hem echter, die niet werkt, maar zijn geloof vestigt op Hem, die de goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof gerekend tot gerechtigheid”.Romeinen 10:5 – “Want Mozes schrijft: De mens, die de gerechtigheid naar de wet doet, zal daardoor leven.”
Leviticus 18:5 – “Ja, gij zult mijn inzettingen en mijn verordeningen in acht nemen; de mens die ze doet, zal daardoor leven: Ik ben de Here.”Matteüs 19:17 – “Hij zeide tot hem: Wat vraagt gij Mij naar het goede? Eén is de Goede. Maar indien gij het leven wilt binnengaan, onderhoud de geboden.”
Romeinen 1:17 – “Want gerechtigheid Gods wordt daarin geopenbaard uit geloof tot geloof, gelijk geschreven staat: De rechtvaardige zal uit geloof leven.”Romeinen 3:21 – “Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet en de profeten getuigen”.
1 Timoteüs 1:9 – “Wel wetend, dat de wet niet gesteld is voor de rechtvaardige, maar voor wettelozen en tuchtelozen, voor goddelozen en zondaars, voor onverlaten en onheiligen, voor vadermoorders en moedermoorders en doodslagers”.
Jesaja 61:1 – “De Geest des Heren Heren is op mij, omdat de Here mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis”.
Vermoedelijk bedoelt Bucanus hier dat ons geweten ons aanklaagt vanwege onze zonden tegen de wet, maar dat we daardoor niet in gewetensnood hoeven te komen dankzij het evangelie.