Institutie van Bucanus

de christelijke leer in vragen en antwoorden

institutie:17

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisieVorige revisie
Volgende revisie		Vorige revisie
institutie:17 [16-09-2020 om 15.25 uur] – ds. J.H. Zwartinstitutie:17 [20-09-2025 om 11.23 uur] (huidige) – ds. J.H. Zwart
Regel 3: Regel 3:
 ==== 1. Wat is de onvergeeflijke zonde? ==== ==== 1. Wat is de onvergeeflijke zonde? ====
  
-Het soort zonde, dat zó dodelijk is, dat de eeuwige dood erop volgt, zonder enige hoop op vergeving, omdat er geen berouw bij komt.+Het soort zonde dat zó dodelijk is dat de eeuwige dood erop volgt, zonder enige hoop op vergeving, omdat er geen berouw bij komt kijken.
  
 ==== 2. Hoe wordt deze zonde genoemd? ==== ==== 2. Hoe wordt deze zonde genoemd? ====
Regel 17: Regel 17:
   - Dan zijn er de verloocheningen van Petrus, die Christus tegen zijn geweten in en al vloekend heeft verloochend.((*Matteüs 26:69-74)) Hij deed dit echter uit angst voor de gevaarlijke omstandigheden, terwijl het oordeel van zijn verstand niet overeenstemde met zijn tong. Zijn geloof was niet uitgeblust - de Heere had immers gebeden dat het niet zou ophouden - maar brandde in zijn hart. Anders zou hij zich wel bij de vervolgers van Christus gevoegd hebben, maar hij ging weg terwijl hij bitter weende. Hieruit leid ik af dat de verloochening van Christus die uit zwakheid voortkomt, en niet gepaard gaat met de bedoeling om Christus te verwerpen, maar begaan wordt met de wetenschap dat er nog een toegang tot de zaligheid is overgebleven, géén zonde tegen de Heilige Geest is, hoewel er niets dichterbij deze zonde komt dan zulk een verloochening.   - Dan zijn er de verloocheningen van Petrus, die Christus tegen zijn geweten in en al vloekend heeft verloochend.((*Matteüs 26:69-74)) Hij deed dit echter uit angst voor de gevaarlijke omstandigheden, terwijl het oordeel van zijn verstand niet overeenstemde met zijn tong. Zijn geloof was niet uitgeblust - de Heere had immers gebeden dat het niet zou ophouden - maar brandde in zijn hart. Anders zou hij zich wel bij de vervolgers van Christus gevoegd hebben, maar hij ging weg terwijl hij bitter weende. Hieruit leid ik af dat de verloochening van Christus die uit zwakheid voortkomt, en niet gepaard gaat met de bedoeling om Christus te verwerpen, maar begaan wordt met de wetenschap dat er nog een toegang tot de zaligheid is overgebleven, géén zonde tegen de Heilige Geest is, hoewel er niets dichterbij deze zonde komt dan zulk een verloochening.
   - Te denken is aan het woord van de Heere in Matteüs 12:13 en verder,((*Marcus 3:28 *Lucas 12:10)) waar Hij de lastering van de Heilige Geest voorhoudt tegenover de Farizeeën, die Christus en zijn Evangelie niet alleen versmaadden en verachtten, maar ook zeiden dat Christus de duivelen uitdreef door Beëlzebul, de prins onder de duivelen, en dat Hij een onreine geest had, terwijl ze Christus toch kenden uit de profeten, alsook uit Zijn leer en uit Zijn wonderen, en ook wel wisten dat dit werken van Christus waren, door de kracht van de Heilige Geest.((*Matteüs 12:22-24)) Hieruit concludeer ik dat de de zonde tegen de Heilige Geest als volgt is te omschrijven: //Christus en Zijn heilig evangelie kennen maar verloochenen, en tegen beter weten en geweten in een werk van de Heilige Geest aan de satan toeschrijven.// Dit is de ene soort van zonde tegen de Heilige Geest, en ook de zonde van de Farizeeën geweest. Het is de zonde van hen die de waarheid kennen maar niet érkennen, en haar schelden en lasteren en uitmaken voor een ketterse, verkeerde en duivelse leer.   - Te denken is aan het woord van de Heere in Matteüs 12:13 en verder,((*Marcus 3:28 *Lucas 12:10)) waar Hij de lastering van de Heilige Geest voorhoudt tegenover de Farizeeën, die Christus en zijn Evangelie niet alleen versmaadden en verachtten, maar ook zeiden dat Christus de duivelen uitdreef door Beëlzebul, de prins onder de duivelen, en dat Hij een onreine geest had, terwijl ze Christus toch kenden uit de profeten, alsook uit Zijn leer en uit Zijn wonderen, en ook wel wisten dat dit werken van Christus waren, door de kracht van de Heilige Geest.((*Matteüs 12:22-24)) Hieruit concludeer ik dat de de zonde tegen de Heilige Geest als volgt is te omschrijven: //Christus en Zijn heilig evangelie kennen maar verloochenen, en tegen beter weten en geweten in een werk van de Heilige Geest aan de satan toeschrijven.// Dit is de ene soort van zonde tegen de Heilige Geest, en ook de zonde van de Farizeeën geweest. Het is de zonde van hen die de waarheid kennen maar niet érkennen, en haar schelden en lasteren en uitmaken voor een ketterse, verkeerde en duivelse leer.
-  - Ten slotte is er de Schriftplaats Hebreeën 6:4-6:"Het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht zijn geweest" en dus na te zijn onderwezen in de leer belijdenis van het christelijk geloof hebben gedaan en zich door de doop tot de gemeente hebben begeven, "van de hemelse gave genoten hebben en deel gekregen hebben aan de heilige Geest, en het goede woord Gods en de krachten der toekomende eeuw gesmaakt hebben" maar niet  hebben opgeslokt, en veel minder nog hebben verteerd en gekookt, "en daarna afgevallen zijn", namelijk niet in een bijzondere zonde tegen de eerste of tweede tafel, maar in een algehele afval van Christus, "weder opnieuw tot bekering te brengen, daar zij wat hen betreft de Zoon van God opnieuw kruisigen en tot een bespotting maken". En Hebreeën 10:26 zegt: "indien wij opzettelijk zondigen", dat is: met volle raad en toestemming, ja indien wij met voorbedachten raad van Christus afwijken, "nadat wij tot erkentenis der waarheid gekomen zijn, blijft er geen offer voor de zonden meer over". Het gaat hier dus om een zondigen door mensen die de waarheid niet alleen gekend hebben, maar daarvan ook belijdenis gedaan hebben.+  - Ten slotte is er de Schriftplaats Hebreeën 6:4-6: "Het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht zijn geweest" en dus na te zijn onderwezen in de leer, belijdenis van het christelijk geloof hebben gedaan en zich door de doop tot de gemeente hebben begeven, "van de hemelse gave genoten hebben en deel gekregen hebben aan de heilige Geest, en het goede woord Gods en de krachten der toekomende eeuw gesmaakt hebben" maar niet hebben opgeslokt, en veel minder nog hebben verteerd en gekookt, "en daarna afgevallen zijn", namelijk niet in een bijzondere zonde tegen de eerste of tweede tafel, maar in een algehele afval van Christus, "weder opnieuw tot bekering te brengen, daar zij wat hen betreft de Zoon van God opnieuw kruisigen en tot een bespotting maken". En Hebreeën 10:26 zegt: "indien wij opzettelijk zondigen", dat is: met volle raad en toestemming, ja indien wij met voorbedachten raad van Christus afwijken, "nadat wij tot erkentenis der waarheid gekomen zijn, blijft er geen offer voor de zonden meer over". Het gaat hier dus om een zondigen door mensen die de waarheid niet alleen gekend hebben, maar daarvan ook belijdenis gedaan hebben.
  
 Hieruit leid ik af: Hieruit leid ik af:

Paginahulpmiddelen